Εμπειρίες από IYM
Ελβετία 2014, Έλλη Αναστασάκου
Το πρόγραμμα του International Youth Meeting, λόγω της φύσης του και της σύντομης διάρκειάς του, επιτρέπει τη συνάντηση νέων ακόμα και τις εορταστικές περιόδους (Χριστούγεννα, Πάσχα). Τις γιορτές που μας πέρασαν λοιπόν (2014), η Έλλη Αναστασάκου αποφάσισε να ταξιδέψει στην Ελβετία και να τις περάσει όχι με την οικογένειά της, αλλά με μια παρέα...αγνώστων από άλλες χώρες, οι οποίοι όμως σύντομα έγιναν η οικογένειά της εκεί! Η Έλλη μας μιλάει για την εμπειρία της στο International Youth Meeting που έλαβε χώρα πριν μερικές εβδομάδες στη Γενεύη.
Από τις 27 Δεκεμβρίου έως τις 3 Ιανουαρίου είχα την τύχη να λάβω μέρος για πρώτη φορά στο International Youth Meeting στη Γενεύη της Ελβετίας.
Βασικό θέμα της συνάντησης ήταν η μετανάστευση, καθώς είναι κοινό για τους 28 συμμετέχοντες από δεκαπέντε (15) χώρες.
Έτσι, με τη θερμοκρασία να αγγίζει τους -15 βαθμούς και το χιόνι παντού γύρω μας, περάσαμε 7 αξέχαστες ημέρες στο φιλόξενο chalet, οργανώνοντας το καθημερινό πρόγραμμα, κάνοντας ποικίλες δραστηριότητες και συμμετέχοντας σε βιωματικές δράσεις σχετικές με τη μετανάστευση (και απέχοντας από...κάθε ηλεκτρονική συσκευή!).
Επέστρεψα γεμάτη εικόνες, χαρούμενες στιγμές, αλλά και προβληματισμό για όλα όσα είδα και έμαθα, μετρώντας παράλληλα αρκετούς νέους φίλους σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Από τις 27 Δεκεμβρίου έως τις 3 Ιανουαρίου είχα την τύχη να λάβω μέρος για πρώτη φορά στο International Youth Meeting στη Γενεύη της Ελβετίας.
Βασικό θέμα της συνάντησης ήταν η μετανάστευση, καθώς είναι κοινό για τους 28 συμμετέχοντες από δεκαπέντε (15) χώρες.
Έτσι, με τη θερμοκρασία να αγγίζει τους -15 βαθμούς και το χιόνι παντού γύρω μας, περάσαμε 7 αξέχαστες ημέρες στο φιλόξενο chalet, οργανώνοντας το καθημερινό πρόγραμμα, κάνοντας ποικίλες δραστηριότητες και συμμετέχοντας σε βιωματικές δράσεις σχετικές με τη μετανάστευση (και απέχοντας από...κάθε ηλεκτρονική συσκευή!).
Επέστρεψα γεμάτη εικόνες, χαρούμενες στιγμές, αλλά και προβληματισμό για όλα όσα είδα και έμαθα, μετρώντας παράλληλα αρκετούς νέους φίλους σε διάφορες χώρες του κόσμου.
Γερμανία 2013, Κυριάκος Ψαλλίδας
Το Μάρτιο του 2013, ένα από τα παιδιά του CISV Ελλάδας, ο Κυριάκος Ψαλλίδας, συμμετείχε σε ένα International Youth Meeting για άτομα 16-18 ετών στο Μόναχο της Γερμανίας. Μας περιγράφει ο ίδιος την εμπειρία του:
Στις 24 Μαρτίου βρέθηκα στο Μόναχο για τη δεύτερη εμπειρία μου με το CISV, ένα Youth Meeting όπου θα συμμετείχαν παιδιά 16-18 χρόνων από δέκα διαφορετικές χώρες. Εφόσον λοιπόν είχα ξανασυμμετάσχει και στο παρελθόν σε πρόγραμμα του CISV, ήξερα από την αρχή πως θα περάσω μια ωραία εβδομάδα γεμάτη γέλιο, παιχνίδι, αλλά και πληροφόρηση και κατανόηση για το θέμα του camp, μέσα από ποικίλες δραστηριότητες βιωματικής μάθησης.
Όμως το CISV κατάφερε να με εκπλήξει για άλλη μια φορά! Η εβδομάδα αυτή δεν ήταν απλά ωραία, αλλά μία από τις καλύτερες και πιο εποικοδομητικές πού έχω ζήσει αυτή την χρονιά και δεν υπερβάλλω. Σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, χάρη στη φιλική ατμόσφαιρα του CISV, καταφέραμε όλοι να «δεθούμε» και να ανταλλάξουμε απόψεις για θέματα πού απασχολούν τον κόσμο όπως είναι η έκτρωση, η θανατική ποινή, οι νόμοι οπλοκατοχής, η οικονομική κρίση και τα ανθρώπινα δικαιώματα και το πώς καθένα από τα παραπάνω λειτουργεί στην χώρα κάθε συμμετέχοντα. Όμως μην αγχώνεστε, δεν το είχαμε «ρίξει» μόνο στη συζήτηση. Υπήρχαν αμέτρητες και ξεχωριστές ώρες γέλιου και παιχνιδιού.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: η συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα του CISV είναι μια αξέχαστη εμπειρία που σου διευρύνει τους ορίζοντες, σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο με άλλη ματιά και -πιστέψτε με- είναι μια εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις.
Στις 24 Μαρτίου βρέθηκα στο Μόναχο για τη δεύτερη εμπειρία μου με το CISV, ένα Youth Meeting όπου θα συμμετείχαν παιδιά 16-18 χρόνων από δέκα διαφορετικές χώρες. Εφόσον λοιπόν είχα ξανασυμμετάσχει και στο παρελθόν σε πρόγραμμα του CISV, ήξερα από την αρχή πως θα περάσω μια ωραία εβδομάδα γεμάτη γέλιο, παιχνίδι, αλλά και πληροφόρηση και κατανόηση για το θέμα του camp, μέσα από ποικίλες δραστηριότητες βιωματικής μάθησης.
Όμως το CISV κατάφερε να με εκπλήξει για άλλη μια φορά! Η εβδομάδα αυτή δεν ήταν απλά ωραία, αλλά μία από τις καλύτερες και πιο εποικοδομητικές πού έχω ζήσει αυτή την χρονιά και δεν υπερβάλλω. Σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα, χάρη στη φιλική ατμόσφαιρα του CISV, καταφέραμε όλοι να «δεθούμε» και να ανταλλάξουμε απόψεις για θέματα πού απασχολούν τον κόσμο όπως είναι η έκτρωση, η θανατική ποινή, οι νόμοι οπλοκατοχής, η οικονομική κρίση και τα ανθρώπινα δικαιώματα και το πώς καθένα από τα παραπάνω λειτουργεί στην χώρα κάθε συμμετέχοντα. Όμως μην αγχώνεστε, δεν το είχαμε «ρίξει» μόνο στη συζήτηση. Υπήρχαν αμέτρητες και ξεχωριστές ώρες γέλιου και παιχνιδιού.
Πάντως ένα είναι σίγουρο: η συμμετοχή σε ένα πρόγραμμα του CISV είναι μια αξέχαστη εμπειρία που σου διευρύνει τους ορίζοντες, σε κάνει να βλέπεις τον κόσμο με άλλη ματιά και -πιστέψτε με- είναι μια εμπειρία που δύσκολα περιγράφεται με λέξεις.
Σουηδία 2012, Στρατής Δεμερτζής και Γιώργος Κορτέσης
Τα Χριστούγεννα του 2012, δύο Έλληνες έφηβοι CISVers, ο Στρατής Δεμερτζής και ο Γιώργος Κορτέσης, επέλεξαν να περάσουν την περίοδο της Πρωτοχρονιάς σε ένα International Youth Meeting στη Σουηδία για την ηλικιακή ομάδα 16-18. Ας διαβάσουμε πώς περιγράφουν την εμπειρία τους...
Αν έπρεπε να δώσουμε έναν τίτλο στο Youth Meeting στο οποίο λάβαμε μέρος, αυτός θα ήταν αναμφίβολα «ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ».
Ξεκινώντας πρέπει να αναφέρουμε πως από την πρώτη στιγμή προσεγγίζαμε το Camp ως ένα ταξίδι αναψυχής. Με το που πατήσαμε το πόδι μας στην κατασκήνωση μας διακατείχε μια καχυποψία για το πώς θα μας συμπεριφερθούν τα άλλα παιδιά καθώς μας ήταν εντελώς άγνωστα. Η προκατάληψη μας αυτή πήγαζε από το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες αντιμετωπίζονται με καχυποψία από τους άλλους λαούς λόγω των πολλών εσωτερικών μας προβλημάτων. Ωστόσο η οικογένεια του CISV φρόντισε να μας αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή. Τα παιδιά ήταν πρόθυμα να μας εντάξουν στο κλίμα και φρόντισαν να τακτοποιηθούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Έτσι, τις πρώτες μέρες αρχίσαμε να συμμετέχουμε ενεργά στις δραστηριότητες, ενώ παράλληλα κάναμε και τις πρώτες μας φιλικές επαφές. Περίπου στα μέσα της διαμονής μας εκεί είχαμε ήδη γίνει (έτσι πιστεύουμε… και τελικά αποδείχθηκε βάσει αυτών που μας έγραψαν όταν φύγαμε) αναπόσπαστα μέλη της παρέας. Οι εμπειρίες μας εκεί είναι αναρίθμητες και σίγουρα δεν φτάνει μία έκθεση για να τις παραθέσουμε όλες με λεπτομέρειες.
Αν και είχαμε εξαιρετικές σχέσεις με όλα τα παιδιά, στενότερες φιλικές σχέσεις αναπτύξαμε κυρίως με τους δύο Γάλλους, ένα παιδί από την Ισπανία, μια κοπέλα από την Ισπανία , δύο κοπέλες από την Ιταλία και δύο κοπέλες από την Σουηδία. Μάλιστα οι περισσότεροι από τους παραπάνω σχεδιάζουν και ελπίζουμε να τα καταφέρουν να ταξιδέψουν το καλοκαίρι στην Ελλάδα, φιλοξενούμενοι βέβαια από εμάς τους ίδιους.
Ξεχωριστή εμπειρία αποτέλεσε η εκδρομή που έλαβε χώρα στην πόλη του Χάλμσταντ, κατά την οποία δεθήκαμε περισσότερο με τα παιδιά και περιηγηθήκαμε στους δρόμους ανακαλύπτοντας μια πανέμορφη και γραφική πόλη.
Αυτό που μας στιγμάτισε περισσότερο και τους δύο ήταν ότι σε επτά μέρες ανατράπηκε ολόκληρη η κοσμοθεωρία μας και ο τρόπος με τον οποίον αντιλαμβανόμασταν τη διασκέδαση. Επηρεασμένοι από την ελληνική νοοτροπία θεωρούσαμε πως για να περάσεις ωραία έπρεπε να ξοδέψεις μεγάλα χρηματικά ποσά ή να συχνάζεις σε κοσμικές καφετέριες κάνοντας επίδειξη νεοπλουτισμού. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της παραμονής μας ξοδέψαμε χρήματα, μόνο για τη μεταφορά μας και για λίγα συμβολικά αναμνηστικά για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Συνεπώς, αντιληφθήκαμε πως για να περάσεις αξέχαστες στιγμές αρκεί ένας κύκλος από παιδιά, καλή διάθεση, ευχάριστη μουσική και ίσως μερικοί μαρκαδόροι…
Κατά την αποχώρηση μας από το camp αναπόφευκτο ήταν να συγκινηθούμε έντονα τόσο εμείς, όσο και τα υπόλοιπα παιδιά. Από την επόμενη κιόλας μέρα ξεκίνησαν τα σχέδια για κάποιο reunion, ενώ το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το camp δεν ήταν το τέλος για αυτή την παρέα, αλλά η αρχή…
Ευχαριστούμε πάρα πολύ όσους μας έδωσαν την ευκαιρία να συμμετάσχουμε καθώς πέρα από το γεγονός ότι μας προσέφεραν μία από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μας , καταφέραμε να γίνουμε καλύτεροι και ως άνθρωποι αλλάζοντας την λανθασμένη πολλές φορές ελληνική νοοτροπία. Ελπίζουμε να μας δοθεί η ευκαιρία να ξανασυμμετάσχουμε στο CISV, καθώς πλέον αισθανόμαστε μέλη αυτής της μεγάλης οικογένειας.
Αν έπρεπε να δώσουμε έναν τίτλο στο Youth Meeting στο οποίο λάβαμε μέρος, αυτός θα ήταν αναμφίβολα «ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΖΩΗΣ».
Ξεκινώντας πρέπει να αναφέρουμε πως από την πρώτη στιγμή προσεγγίζαμε το Camp ως ένα ταξίδι αναψυχής. Με το που πατήσαμε το πόδι μας στην κατασκήνωση μας διακατείχε μια καχυποψία για το πώς θα μας συμπεριφερθούν τα άλλα παιδιά καθώς μας ήταν εντελώς άγνωστα. Η προκατάληψη μας αυτή πήγαζε από το γεγονός ότι όλοι οι Έλληνες αντιμετωπίζονται με καχυποψία από τους άλλους λαούς λόγω των πολλών εσωτερικών μας προβλημάτων. Ωστόσο η οικογένεια του CISV φρόντισε να μας αγκαλιάσει από την πρώτη στιγμή. Τα παιδιά ήταν πρόθυμα να μας εντάξουν στο κλίμα και φρόντισαν να τακτοποιηθούμε όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Έτσι, τις πρώτες μέρες αρχίσαμε να συμμετέχουμε ενεργά στις δραστηριότητες, ενώ παράλληλα κάναμε και τις πρώτες μας φιλικές επαφές. Περίπου στα μέσα της διαμονής μας εκεί είχαμε ήδη γίνει (έτσι πιστεύουμε… και τελικά αποδείχθηκε βάσει αυτών που μας έγραψαν όταν φύγαμε) αναπόσπαστα μέλη της παρέας. Οι εμπειρίες μας εκεί είναι αναρίθμητες και σίγουρα δεν φτάνει μία έκθεση για να τις παραθέσουμε όλες με λεπτομέρειες.
Αν και είχαμε εξαιρετικές σχέσεις με όλα τα παιδιά, στενότερες φιλικές σχέσεις αναπτύξαμε κυρίως με τους δύο Γάλλους, ένα παιδί από την Ισπανία, μια κοπέλα από την Ισπανία , δύο κοπέλες από την Ιταλία και δύο κοπέλες από την Σουηδία. Μάλιστα οι περισσότεροι από τους παραπάνω σχεδιάζουν και ελπίζουμε να τα καταφέρουν να ταξιδέψουν το καλοκαίρι στην Ελλάδα, φιλοξενούμενοι βέβαια από εμάς τους ίδιους.
Ξεχωριστή εμπειρία αποτέλεσε η εκδρομή που έλαβε χώρα στην πόλη του Χάλμσταντ, κατά την οποία δεθήκαμε περισσότερο με τα παιδιά και περιηγηθήκαμε στους δρόμους ανακαλύπτοντας μια πανέμορφη και γραφική πόλη.
Αυτό που μας στιγμάτισε περισσότερο και τους δύο ήταν ότι σε επτά μέρες ανατράπηκε ολόκληρη η κοσμοθεωρία μας και ο τρόπος με τον οποίον αντιλαμβανόμασταν τη διασκέδαση. Επηρεασμένοι από την ελληνική νοοτροπία θεωρούσαμε πως για να περάσεις ωραία έπρεπε να ξοδέψεις μεγάλα χρηματικά ποσά ή να συχνάζεις σε κοσμικές καφετέριες κάνοντας επίδειξη νεοπλουτισμού. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της παραμονής μας ξοδέψαμε χρήματα, μόνο για τη μεταφορά μας και για λίγα συμβολικά αναμνηστικά για τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Συνεπώς, αντιληφθήκαμε πως για να περάσεις αξέχαστες στιγμές αρκεί ένας κύκλος από παιδιά, καλή διάθεση, ευχάριστη μουσική και ίσως μερικοί μαρκαδόροι…
Κατά την αποχώρηση μας από το camp αναπόφευκτο ήταν να συγκινηθούμε έντονα τόσο εμείς, όσο και τα υπόλοιπα παιδιά. Από την επόμενη κιόλας μέρα ξεκίνησαν τα σχέδια για κάποιο reunion, ενώ το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτό το camp δεν ήταν το τέλος για αυτή την παρέα, αλλά η αρχή…
Ευχαριστούμε πάρα πολύ όσους μας έδωσαν την ευκαιρία να συμμετάσχουμε καθώς πέρα από το γεγονός ότι μας προσέφεραν μία από τις καλύτερες εμπειρίες της ζωής μας , καταφέραμε να γίνουμε καλύτεροι και ως άνθρωποι αλλάζοντας την λανθασμένη πολλές φορές ελληνική νοοτροπία. Ελπίζουμε να μας δοθεί η ευκαιρία να ξανασυμμετάσχουμε στο CISV, καθώς πλέον αισθανόμαστε μέλη αυτής της μεγάλης οικογένειας.
