Εμπειριεσ απο mosaic
νοεμβριοσ 2015, βοηθεια στουσ προσφυγεσ
«Αν ολα τα παιδια της γης πιαναν γερα τα χερια...»
Την Κυριακή 22 Νοεμβρίου 2015 μικροί και μεγάλοι φίλοι του CISV επισκέφθηκαν το Κλειστό Αθλητικό Κέντρο Γαλατσίου, εκεί όπου για περίπου δύο μήνες φιλοξενήθηκαν πρόσφυγες που έφτασαν στη χώρα μας με κάθε πιθανό τρόπο, κυρίως λόγω της εμπόλεμης κατάστασης στην οποία βρίσκονται οι πατρίδες τους.
Τα νεότερα μέλη μας πέρασαν κάποιες ώρες διασκέδασης μαζί με τα παιδιά των οικογενειών, την ώρα που οι μεγαλύτεροι βοήθησαν οργανωτικά, τακτοποιώντας τις αποθήκες, συμβάλλοντας στην καθαριότητα του χώρου και μοιράζοντας φαγητό. Ακόμα, η αλληλεγγύη των μελών μας, δεν ήταν μόνο ηθική αλλά και υλική, καθώς προσφέρθηκαν είδη πρώτης ανάγκης, παιχνίδια και ρούχα που οι άνθρωποι εκεί έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμάς.
Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι η επίσκεψή μας στο Κλειστό του Γαλατσίου μπορεί να χάρισε πλατιά χαμόγελα στα παιδιά του χώρου, έχει όμως περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα. Αυτή η δράση δεν θα σημαίνει τίποτα αν δεν υπάρχει συνεχής επαφή και δραστηριοποίηση γύρω από το θέμα των προσφύγων. Είναι ξεκάθαρο πως η θέση αυτών των ανθρώπων δεν είναι σε χώρους πρόχειρης φιλοξενίας, όπου τους φροντίζουν εθελοντές, αλλά στα σπίτια τους μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
«Αν όλα τα παιδιά της γης, πιάναν γερά τα χέρια, κορίτσια αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό, ο κύκλος θα γινότανε πολύ-πολύ μεγάλος και ολόκληρη τη γη μας θα αγκάλιαζε θαρρώ», γράφει ο σπουδαίος Γιάννης Ρίτσος και μας θυμίζει ότι η δύναμη όλων μας είναι ικανή να αλλάξει τα πάντα αρκεί να το θέλουμε.
Τα νεότερα μέλη μας πέρασαν κάποιες ώρες διασκέδασης μαζί με τα παιδιά των οικογενειών, την ώρα που οι μεγαλύτεροι βοήθησαν οργανωτικά, τακτοποιώντας τις αποθήκες, συμβάλλοντας στην καθαριότητα του χώρου και μοιράζοντας φαγητό. Ακόμα, η αλληλεγγύη των μελών μας, δεν ήταν μόνο ηθική αλλά και υλική, καθώς προσφέρθηκαν είδη πρώτης ανάγκης, παιχνίδια και ρούχα που οι άνθρωποι εκεί έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από εμάς.
Τέλος, πρέπει να τονιστεί ότι η επίσκεψή μας στο Κλειστό του Γαλατσίου μπορεί να χάρισε πλατιά χαμόγελα στα παιδιά του χώρου, έχει όμως περισσότερο συμβολικό χαρακτήρα. Αυτή η δράση δεν θα σημαίνει τίποτα αν δεν υπάρχει συνεχής επαφή και δραστηριοποίηση γύρω από το θέμα των προσφύγων. Είναι ξεκάθαρο πως η θέση αυτών των ανθρώπων δεν είναι σε χώρους πρόχειρης φιλοξενίας, όπου τους φροντίζουν εθελοντές, αλλά στα σπίτια τους μαζί με τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
«Αν όλα τα παιδιά της γης, πιάναν γερά τα χέρια, κορίτσια αγόρια στη σειρά και στήνανε χορό, ο κύκλος θα γινότανε πολύ-πολύ μεγάλος και ολόκληρη τη γη μας θα αγκάλιαζε θαρρώ», γράφει ο σπουδαίος Γιάννης Ρίτσος και μας θυμίζει ότι η δύναμη όλων μας είναι ικανή να αλλάξει τα πάντα αρκεί να το θέλουμε.
